اللــــغــــــة الـعــــــبرية

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

مصداقا لمقولة
"من تعلم لغة قوم أمن شرهم"
ولا يوجد على وجه الارض من يريد بنا الشر أكثر من الصهاينة
وجب علينا الالمام على الاقل بمبادئ هذه اللغة التي كانت ميتة على مر العصوروتمت اعادة احيائها في اطار المشروع الصهيوني .
فهذا الكيان توغل في وطننا العربي و زُرع فيه فأصبح كالسرطان الذي ينخر جسد هذه الامة

اتمنى الاستفادة للجميع
ليس المهم ان نتقنها لكن المهم على ان نعرف قراءتها وفهم معاني العباراة والكلمات

في الكيان الصهيوني يتم تدريب الطلاب لاتقان اللغة العربية وحتى لهجات الدول العربية لفهم ومراقبة كل ما يكتبون ويقولون
لنخر هذه الامة من الداخل

ونحن اولى منهم بمعرفة مكائدهم لاننا لا نكيد لهم شيئا بل كل ما نحاول فعله هو دفع البلاء عن انفسنا!
للاسف الشديد ..

الحركات – הַתְּנוּעוֹת

نحن نعرف أن الحــرف بمفردة عبارة عن حرف صامت لا يمكن النطق به ، ولكى نستطيع نطقــه لابد له من حركة تصاحبه تخرجه من حـيز الصمـــت إلى حيز النطق ، وهذه الحركة هى العــــلامة أو الإشــــارة الصوتية لمقاطع الكلمة ، لذلك يطلق عليها مسمـــيات كثيرة مثل : " المصوتات " أو " الحـركات الصوتية " وما إلى ذلك ...
وعن طريق تلك الحـركات يستطيع القارئ أو السامع التمييز بين العديد من الكلمات من حيث المعنى . وقد كان اليـهود قديماً يستخدمون حـــروف اللين ( א, ו, י ) للــدلالة على حـركات الفتح ، والكسر ، والضم .
ومع مرور الزمن أصبحت غير كافية للدلالة على الحركات المتنوعة فأخذ علماء اللغة اليهود عن العرب نظام التشكيل ويعرف هذا النظام بــ " النظام الطبرى " نســبة إلى " طبرية " التى تم فيها وضع هذا النظام .

الحركات الرئيسية فى اللغة العبرية ثلاث حركات وهى :

(1) الفتــح (2) الكسر (3) الضـم

وتنقسم هذه الحركات إلى اثنتى عشرة حركة ، خمس حركات منها قصيرة ، وسبع حركات منها طويلة ، وذلك على النحو التالى :

حركات الفتح

1- حركة الفتح القصيرة (פַּתָּח ) :

وتسمى " بتح " ، وهى عبارة عن خط أفقي قصير يوضع تحت الحرف وينطق كنطق الفتحة العربية تماماً ، مثل :
גַּל (جال) موجة
לַח (لاح) رطب
סַל (سال) سلة

2- حركة الفتح الطويل (קָמָץ ) :

وتسمى " كاماتس " وهى عبــارة عن علامة مثل حرف T فى اللغة الإنجليزية توضع تحت الحرف ، وهى تنطق كألف المد فى العربية ، مثل :
אָח (آح) أخ
אָב (آب av) أب

יָד (ياد) يد

حركات الكسر

تنقسم حركات الكسر فى اللغة العبرية إلى خمس حركات : حركتان قصيرتان وثلاث حركات طويلة وهى :

1- حركة الكسر الصريح القصير (חִירִיק) :

وتسمى " حيريق ، وهى نقطة توضع أسفل الحرف ونطقها مثل نطق الكسرة العربية أو كنطق الكلمة الإنجليزية " HIT " مثل :
עִם (عيم) مع
מִן (مِن) مِن
מִסְגָּד (مِسجاد)

مسجد

2- حركة الكسر الصريح الطويل (חִירִיק גָדוֹל) :

وتسمى " حيريق جادول " ، وهى عبـارة عن نقطة توضع تحت الحـرف تلحق بياء كـياء المد فى اللغة العربية أو كنطق الكلمة الإنجليزية Need مثل :
קִיר (كير) حائط גִּיר (جير) طباشير
אִישׁ (ايش) رَجُل

3- حركة الكسر الممال القصير (סֵגוֹל ) :

وتسمى " سيجول " ، وهى عبارة عن ثلاث نقاط على هيئة مثلث مقلوب تحت الحرف ، وتنطق ممالة بين الفتح والكسر ، مثل نطق كلمة HEN الإنجليزية ، مثل :
סֶרֶט (سيرط) فيلم -شريط
דֶלֶת (ديلِت) باب
כֶּלֶב (كيلِف) كلب

4- حركة الكسر الممال الطويل الناقص (צֵירֶה חָסֵר) :

وتسمى "تسيريه حاسير " ، وهى عبارة عن نقطتين أفقيتين توضعان تحت الحرف ، وتنطق مثل نطق كـلمتى " بِيت " و " عِيش " فى العامية المصرية ، مثل :
שֵם (شيم) اسم
נֵר (نير) شمعة
בֵּן (بين) ابن

5- حركة الكسر الممال الطويل التام (צֵירֶה מָלֵא) :

وتسمى "تسيريه ماليه"، وهى عبارة عن حركة التسيريه يتبعها حرف الياء ، مثل
בֵּין (بين) بين
בֵּיצָה (بيتساه) بيضة
אֵיךְ (ايخ) كيف

وإذا وقعت هذه الحركة فى نهاية الكلمة فإنها تنطق مثل كلمة Ray الإنجليزية مثل : - אַחֲרֵי (أحاري) بعد .

حركات الضم

تنقسم حركات الضم فى العبرية إلى خـــمس حركات ، حركتان قصيرتان وثلاث حركات طويلة ، وهى :

1- حركة الضم الصريح القصير (קבּוּץ) :

وتسمى " قبوتس " ، وهى عبـارة عن ثـــلاث نقط مائلة ناحية اليمين توضع تحت الحرف ، وتنطق مثل حرف U فى الإنجليزية ، مثل :

אֻמָּה (اوماه) أمــــة
סֻלָּם (سولام) سلم – درج
בֻּבָּה (بوباه) دمية

2- حركة الضم الصريح الطويل (שוּרוּק ) :

وتسمى " شوروق " ، وهى عبارة عن حرف الواو بداخله نقطة يكتب بعد الحرف مثل الواو المد فى العربية ، أو المقطع OU فى الإنجليزية :
סוּס (سوس) حصان
מוּל (مول) مقابل – أمام

3- حركة الضم الممال القصير( קָמָץ קָטָן ) :

وهى عبارة عن حركة القاماتس التى يليها سكون دون أن يفصل بينهما بحركةالنبر التى تسمى ميثج (מֶתֶג ) وتسمى هذه الحركة ( قاماتس قاطان- קָמָץ קָטָן) ،وتسمى أيضــا ( قاماتس حاطوف - קָמָץ חֲטוּף ) ، مثل :

כָּל (كول) كل
חָדְשַׁיִם (حوداشيم) شهور
קָרְבָּן (كوربان) ضحية

• هناك بعض الكلمات التى وردت فيها " القاماتس قاطان " بدون وجود السكون مثل : שָרָשִים ( شوراشيم) جذور-

4- حركة الضم الممال الطويل الناقصة ( חוֹלָם חָסֵר ) :

وهى عبارة عن نقطة توضع يسار الحرف من أعلى ، وتسمى فى هذه الحالة "حولام حاسير - חוֹלָם חָסֵר " أى (الضمة الناقصة)، مثل :

אֹכֶל (اوخيل) أكل
חֹשֶךְ (حوشيخ) ظلام
חֹם ( حوم) حرارة
חֹדֶש (حوديش) شهر

5- حركة الضم الممال الطويل الكاملة ( חוֹלָם מָלֵא ) :

وهى حــركة ضم مماثلة للحركة السابقة من الناحية الصوتية وهى عـبارة عن حرف الواو وفوقه نقطة وتسمى " حولام ماليه " (أى الضمة الكاملة)، وينطق مثل حرفى " O " الإنجليزى ، مثل :

אוֹר (اور) نور
שָלוֹם (شلوم) سلام
קוֹל (كول) صوت

عندما تكون الحروف ( א , ה , ו , י ) غير منطوقة فإنها تستخدم فى هـــذه الحالة كمد للحركة السابقة . وتسمى فى هذه الحـالة "حروف العلة – אֲמוֹת הַקְּרִיאָה " ، مثل :
מָצָא (متسا) وجد
פָּנָה (بانا) توجه

السكون - הַשָּׁוְא(هشفا)

السكون هو عبارة عن نقطتين رأسيتين توضعان أسفل الحرف (פְ, קְ, נְ ) للدلالة على أن هذا الحرف ساكن أو نصف ساكن ما لم يكن ذلك الحرف واقعاً فى آخر الكلمة وينقسم السكون إلى نوعين :

(1) السكون التام (שְׁוָא נָח) : (شفا ناح)

وهو مثل السكون فى العربية نقف عنده ونغلق المقطع الصوتى ، ويشترط أن يكون مسبوق بحركة قصيرة ، وهو فى مثل الكلمات التالية :

תִּקְרָה
سقف
(تيكرا)

קֻפְסָה
صندوق
(كوفسا)

סַפְסָל
مقعد
(سفسال)

מַחְבֶּרֶת
كراسة
(محبيريت)

والقاعدة فى اللغة العبرية تسكين الحرف الأخير من كل كلمة لكن لا نضع علامة السكون مثل : יֶלֶד (ييلد)ولد – לֶחֶם (ليحيم)خبز – עֵסֶק(عيسيك) عمل – נֶשֶׁק(نيشيك) سلاح

ويشذ عن هذه القاعدة حرفى الكاف والتـاء إذا جـاءا فى آخر الكلمة مثل : דֶּרֶךְ (ديريخ)طريق - מֶלֶךְ(ميليخ) ملك – אַתְּ(أتْ) أنتِ - קָטַלְתְּ(كتالت) قتلت .

(2) السكون المتحرك (שְׁוָא נָע) : (شفا ناع)

وهذا السكون لا نقف عنده كاملاً وهو يشبه إلى حد كبير السكون الذى يأتى فى حروف القلقلة فى اللغة العربية ، وينطق هذا السكون كنصف حركة كسر ممال ( السيجول ) ، وهو يأتى فى الحالات التالية :

1- فى بداية الكلمة ، مثل :

יְבוּא
استيراد
(ييبوا)

תְּמוּנָה
صورة
(تمونا)

דְּיוֹ
حــبر
(ديو)

גְּדִי
جدى
(جيدي)

יְצוּא
تصدير
(ييتسوا)

נְיָר
ورق
(نيار)

סְפוֹג
نشافة
(سفوج)

זְמַן
زمن
(زمان)

2- إذا التقى سكـونان فى وسط الكلمة يكون الأول "تام" والثانى "ناقص" مثل : יִכְתְּבוּ(يختفوا) سيكتبون - גִּלְגְּלוּ(جلجلوا) دحرجوا - אַנְגְּלִית (انجليت)لغة إنجليزية .

3- إذا وقع السكون تحت حرف مشدد بشدة ثقيلة :

חִזְּקוּ (حيزكوا)شدَّدوا - שַׁבְּרִי(شبري) كَسِّرِى

4- إذا وقع السكون بعد حركة طويلة موقـوف عليها بالنبرة المسماة " ميثح" مثل : אָכְלָה(اخلا) أكلت - הָלְכוּ(هلخوا) ذهبوا

5- إذا وقع السكون تحت حرف يتلوه حرف من جنسه مثل :

הַלְּלוּ(هللوا) هللوا - מִתְפַּלְּלִים(متبلييم) يُصَلَّون .

السكون المستتر (שְׁוָא נִסְתָּר) : (شفا نستار)

ويقع عادة فى نهاية الكملة المنتهية بحرف ألف أو هاء أو ياء أو واو مسبوقاً بحركة مــد طويلة ، مثل :

תּוֹרָה
توراة
(توراه)

נָבִיא
نبى
(نفي)

סִפְרִי
كتابى
(سفري)

כִּתְבוּ
اكتبوا
(كتفوا)

שִׁשָּׁה
ستة
(ششا)

קָרָא
قرأ
(كرا)

السكون المتحول (שְׁוָא מְרַחֵף) : (شفا مرحيف)

وهو سكون متحرك يتحول إلى سكون تام بعدما يتحول السكون التام الذى كان يسبقه إلى حركة قصيرة ، مثل : בִּצְפַת فى صفد – בִּזְּמַן فى زمن .

الحركات المركبة - הַתְּנוּעוֹת הַמֻּרְכָּבוֹת(تنوعا موركيفيت)

لا يجوز أن يأتى السكون البسيط تحت حرف من حروف الحلق (א(اليف) , ה(هيه) , ח (حي), ע(عايين)) لأنها لا تقبل السكون كما لا تقبل التشديد ، فإذا أقتضت الضرورة وضع السكون تحت أحد الحروف الحلقية نستخدم السكون المركب الذى يكون مصحوباً بحركة وأنواعه كالتالى :

(1) حاطف بتح (חֲטַף פַּתָּח ) : (حطاف بتاح)

وهو عبارة عن سكون مع الفتحة القصيرة وعلامته (חֲ(حَ), עֲ(عَ) , אֲ(أَ) وينطق كالفتحة القصيرة ، مثل :

חֲלִיפָה
بدلة
(حليفاه)

חֲגוֹרָה
حزام
(حجوراه)

אֲנִי
أنا
(أني)

עֲבוֹדָה
عمل
(عفودا)

אֲנַחְנוּ
نحن
(انحنوا)

חֲלוֹם
حلم
(حلوم)

הֲגָנָה
دفاع
(هجناه)

עֲמִידָה
وقوف
(عميداه)

(2) حاطف سيجول (חֲטַף סֶגוֹל) : (حطاف سجول)

وهو عبارة عن سكون مع السيجول وعلامته (אֱ(إِ , נֶ (نِ) وينطق كالسيجول ، مثل : אֱמֶת(ايميت) حقيقة - אֱלֹהִים (إِلوهيم)الله - נֶאֱמָן (نِأمان)مُخْلِصْ .

(3) حاطف قامص (חֲטַף קָמָץ) : (حطاف كماتس)

وهو عبارة عن سكون مركب مع الفتحة الطويلة وعلامته (אֳ(أُ , חֳحُ) وينطق كالضمة الممالة (الحولام) مثل : אֳנִיָּה(أُونياه) باخرة - חֳלִי(حُولي) مرض .

الفتحة المسروقة - פַּתָּח גְּנוּבָה(بتاح جنوفاه)

هى الظاهرة الثانية التى تولــدت عن عـدم قبول حروف الحلق للسكون وهى توضع تحت حروف الحلق ما عـدا الألف (ה , ח , ע) إذا جاءت فى نهاية الكلمة مسبوقة بحركة كسر أو ضم ، مثل :

רֵעַ
صديق
رِع

שָׁלִיחַ
رسول
شلياح

שָׂמֵחַ
سعيد
سمياح

תָּמֵהַּ
مندهش
تميه

יָרֵחַ
قمر
يرياح

גָּבוֹהַּ
عالى
جفواه

רוּחַ
روح
رواح

אוֹרֵחַ
ضيـف
اورحيم

الشدة - הַדָּגֵשׁ (هدَجيش)

تسمى الشدة بالعبرية (داجش)،وهى عبارة عن نقطة توضع داخل الحرف هكذا : בּ(بيت) , כּ(خاف) , דּ(داليت)ء لتشديد هذا الحرف ، أو لتغيير نطقه . وتنقسم الشدة إلى نوعين على النحو التالى :

(1) الشدة الخفيفة (דָּגֵשׁ קַל (קַשְׁיָן)) : (دجيش كال (كشين)

وهذه الشدة هى التى توضع داخل حروف " بجد كفت " لتغيير نطقها على النحو الذى أشرنا إليه فى ملاحظتنا على الأبجدية ، وتوضع الشدة الخفيفة فى الأحوال التالية :

أ - إذا جاء الحرف فى بداية الكلمة ، مثل :

כֶּסֶף(كيسيف) فضة - בְּגָדִים(بجديم) ملابس - גָּמַר(جمار) أنهى - תְּרוּפָה(تروفاه) دواء .

ب - إذا جاء بعد سكون تام ، مثل :

מִגְדָּל(مجدال) برج - מִסְפָּר(مسبار) رقم / عدد - מִשְׁפָּחָה(مشبحاه) أسرة – מִכְתָּב(مختاف) خطاب

שִׂים לֵב لاحظ أن : (سيم ليف)

· لا تأتى الشدة الخفيفة بعد حركة طويلة ، مثل כָּתַב (كتاف)كتب، فنجد ת(تيت) هنا غير مشددة بالشدة الخفيفة لأن الحركة السابقة لها هى القامص .

·لا تأتى الشدة الخفيفة بعد سكون مركب ، مثل יַאֲכִיל (يأخيل)

. لا يجوز وضعها بعد سكون مستتر ، أى إذا كانت الكلمة السابقة لها منتهية بحركة كبرى ، مثل : דִּבְרֵי פִיךָ (ديفري بيخا)أقوال فمك – נְשֵׁי בָנָיו (نشي بناف)نساء أبنائه .

(2) الشدة الثقيلة (דָּגֵשׁ חָזָק )כַּפְלָן : (دجاش حزاك)

وهى الشدة التى تأتى لتؤكد وتضاعف الحرف فى النطق ، وتوضع فى جميع الحـروف (بما فيها حروف بجد كفت ) فيما عدا حروف الحلق ( ٍ , ن , ç , à ) وحـرف الـراء لأنه قوى بطبيعته على النحو التالى :

1- فى الحرف التالى لهاء التعــريف ، أو حرف النسب الذى يحل محلها ، مثل :

הַסֶּגֶר
الحصار
هسيجير

הַמִּטָּה
السرير
هميتا

הַסֵּדֶר
النظام
هسيدير

לַגַּן
للحديقة
لجان

כַּשֶּׁלֶג
كالثلج
كشيليج

לַבַּיִת
للبيت
لباييت

2- للتعويض عن حرف محذوف أو للإضغام ، مثل :

מִשָּׁם (مِشام)من هناك ، وأصلها מִן (مِ)+ שָׁם(شام)

יִסַּע(ييساع) سيسافر ، وأصلهـا יִנְ(ين) + סַע(ساع)

יִקַּח (ييكاح)سياخـــذ ، وأصلهـا יִלְ(يل) + קַח(كاح)

כִּסֵּא(كيسيه) كرســـى ، وأصلهـا (كورسا)כִּרְסֵא

יִפֹּל(ييبول) سيسقـط ، وأصلها (ينبول)יִנְפֹּל

3- بعد الحركات القصيرة غيرالمنبورة ، مثل :מִלָּה (ميللا)كلمة - סִפּוּר(سيبور) قصة - בֻּבָּה (بوبا)دُمْية .

4- الأفعال على وزن פִּעֵל ، مثل : דִּבֵּר(ديبير) تكلم - שִׁבֵּר(شيفير) كسر .

5- بعد حرف שֶׁ اختصار اسم المصول אֲשֶׁר، مثل : שֶׁסָּגַר(شسوجير) الذى أغلق - שֶׁלִּי (شيلي)ملكى .

6- فى بعض أوزان الاسم ، مثل :

أ - נַזֶּלֶת(نزليت) نزلة برد -(ركيفيت) רַכֶּבֶת قطار

ب - חַיָּט(حاييط) ترزى - נַגָּר (نجّار)نجار - קַצָּב(كتساف) جزار - لحام

جـ - שִׁגָּעוֹן (شجعون)جنون - צִמָּאוֹן (تسمئون)عطش

د - טִפֵּשׁ( تيبيش)أحمق - עִוֵּר(عيفير) كفيف - גִּבֵּן(جبين) أحـدب

هــ - אַדִּיר(ادير) قوى - שַׁלִּיט (شليط)حاكم / مسيطر

5- فى كل حرف " يود " ينطق بعد حيريق جادول ، مثل :

צִיּוּן(تسيون) درجة / علامة - כַּפִּיּוֹת(كبيوت) ملاعق صغيرة .

6- فى الحرف الأول من كلمة سبقتها كلمة مكونة من مقطع واحد ومعتلة الأخر،مثل : מַה זֶּה(ما زيه) ماهذا - מַה טּוֹב (ما طوف)ماأطيب .

7- يأتى لتحسين النطق ، مثل : אֵלֶּה (الّيه)هؤلاء - לָמָּה(لاماه) لماذا .

س : كيف نعوض عن عدم تشديد حروف الحلق والراء ؟

جـ : إذا جاءت حروف الحلق أو الراء فى موضع التشديد فإننا نستعيض عن ذلك بإطالة الحركة السابقة إلى نظيرها الطويل ويسمى ذلك (תַּשְׁלוּם דָּגֵשׁ) (تشلوم دجاش)، مثل :

- البتح إلى قامص ، مثل : מְבָרֵךְ(مباريخ) يبارك / يهنئ وأصلها מְבַרֵךְ(مبريخ)

- القبوص إلى حولام ، مثل : מְבֹרָךְ(مبوراخ) مبارك وأصلهــا מְבֻרָךְ(مبورخ)

- الحيريق إلى صيرية ، مثل : פֵּרוּשׁ(بيروش) تفسـير ، وأصلهـا פִּרוּשׁ

ولكن حروف ה , ח , ע على الرغم من أنها لا تقبل الداجش ، مثل : الألف والراء ، إلا أن الحركة التى تسبقها تظل أحياناً كما هى ، كما لو كانت مشددة صوتياً دون وضع الشدة ، مثل : מִהַרְתִּי(ميهرتي) أسرعتُ - מְנַהֵל(ميناهيل) مدير - הִתְנַעֵר (هتناعير)تملص .

المُخْرِِِِِجْ - מַפִּיק ( مبيق )

المبيق نقطة توضع فى حرف الهاء إذا جاء فى آخر الكلمة بغرض إظهار نطقه ، مثل : סוּסָהּ(سوساه) حصانهـا ، סִפְרָהּ (سفراه)كتابهـا .

وتأتى المبيق فى الحالات الآتية :

1- فى هاء ضميرالمضاف إليه العائد على المفردة الغائبة ، مثل :

תִּיקָהּ (تيكاه)حقيبتها - חֲבֶרְתָּהּ (حفيرتاه)صديقتها - אִמָּהּ (ايماه)أمها .

2- تأتى فى ضمير المفعول العائد على المفردةالغائبة، مثل : קְטַלְתִּיהָ (كتلتيها)قتلتها .

3- فى هاء لفظ الجلالة יָהּ .

4- فى الهاء الآخيرة من الأفعال التالية :

גָּבַהּ (جفاه)ارتفع / علا - הִתְמַהְמֵהַּ(هتمهميه) تـأتى وتوانى .

כָּמַהּ (كماه)اشتهى - נָגַהּ (نجاه)أنار - תָּמַהּ(تماه) تعجب .

تعلم اللغة العبرية بسهولة

אני = أني =انا

אתה =أتا=انت

כן=كين=نعم

לא=لو=لا

שלום=شلوم=مرحبا

מה שלומך=ما شلومخ= كيف حالك

מה נשמע=ما نشمع= شو الوضع

שמי הוא=شمي هوو=اسمي هو

תודה רבה =تودا ربا =شكرا جزيلا

סלח לי=سلح لي= عفوا

בוקר טוב=بوكر طوف=صبح الخير

ערב טוב=عرف طوف=مساء الخير

לילה טובה=ليلى طوفا=تصبح علىخير

בבקשה=بفكشا=من فضلك

אני מצטער=أني متستعر=انا اسف

יום=يوم=يوم

יום ראשון=يوم راشون=يوم الاحد

יום שני=يوم شني=يوم الاثنين

יום שלישי=يوم شليشي=يوم الثلاثاء

יום רביעי=يوم رفيعي=يوم الاربعاء

יום חמישי=يوم حميشي=يوم الخميس

יום ששי=يوم ششي=يوم الجمعة

יום שבת=يوم شبت=يوم السبت

שמולה=سمولا=شمال

ימין=يمين=يمين

היכן אני יכול למצור=هيخن أني يخول لمتسور=وين بقدر القى

האם אתה יודע=هأم أتا يودع=انت بتعرف؟

האם אתה יכול לעזור לי=هأم أتا يخول لعزرو لي=بتقدر تساعدني

היכן הוא= هيخن هوو=وين هو

אני מחפש=أني محبش=انا بفتش

אתה יכול להגיד לי=أتا يخول لهكيد لي=بتقدر تقول لي

בעלי=بَعلي=جوزي

אשתך=اشتخ=زوجتك

בתו=بتو=بنته

בננו=بننو=ولدنا

ילדיך=يلديخا=اولادك

גבר=كفر=رجل

אשה=ايشا=امراه

נערה=نعرا=صبيه

נער=ناعر=شاب

סבתא=سفتا=جده

סבא=سابا=جد

דודה=دودا=عمه/خاله

דוד=دود=عم/خال

אמא=ايما=ام

אבא=آبا=اب

אח=اح=اخ

אחות=احوت=اخت

חברים=حفريم=اصدقاء

קרובים=كروفيم=قرايب

الكلمات المتشابهه بين العربيه و العبريه

الكلمه المشتركه............ الكتابه بالعبريه............... اللفظ

بيت ..............................בית................. بايت
فلفل .............................פלפל ................بلبل
يد ..................................יד .................يآد
رجل .............................רגל ................ريجل
بنت ..............................בת ..................بات
ولد ..............................ילד ...................يلد
عين ..............................עין .................عاين
انف ..............................אף ...................آف
دمعه ...........................דמעה ................دمعاه

سكر ............................סוכר .................سوكار

ملح ..............................מלח .................ميلاح

حي ...............................חיי ...................حاي
مات .............................מת ....................ميت

كرسي ..........................כסא ..................كيسيه

ليله..............................לילה ..................لايلاه
اذنان ...........................אוזנים ...............اوزنايم
شعر .............................שער .................سيعار

بطن ..............................בטן................. .بيطن

إجاص ..........................אגס ..................ايجاس
تفاح ............................תפוח ...................تبوح

بطيخ ..........................אבטיח .................افتيح
عنب .............................ענב ...................عيناب
حليب ............................חלב ...................حلاف
مر .................................מר .....................مار
قصير ............................קצר ...................قتصار

حروف النسب – אוֹתִיּוֹת הַיַּחַס
هذه الحروف فى اللغة العبرية تقابل حروف الجر العربية وهى أربعة نجمعها فى قولنا بخلم (בכל"מ) . ويأتى تشكيل هذه الحروف على النحو التالى :-

وهو التشكيل الأساسى مثل : בְּלִבִּי فى قلبى - כְּמֵאָה حوالى مائة - בְּעַצְמוֹ بنفسه - לְמִצְרַיִם لمصر - כְּאָחִיו كأخيه - בְּבֵיתוֹ فى بيته
السكون المتحرك

إذا دخلت على حرف ساكن مثل: בִּסְּפָרִים فى كتب - כִּגְבָרִים كرجال.
بالحيريق

إذا كان الحرف الساكن ياء يحذف السكون وتعتبر الياء امتدادا لحركة الحيريق مثل : כִּילָדִים كأولاد - לִיצוּא لتصدير - לִירוּשָׁלַיִם للقدس .
بالحيريق جادول

إذا دخلت على كلمة أولها حرف مشكل بحركة مركبه مثل : כַּאֲרִי كأسد- בֶּאֱמֶת فى الحقيقة - כַּאֲוִיר كالهواء .
بحركة الحاطف

عندما تدخل على كلمه معرفة تحل محل هاء التعريف وتحتفظ بحركتها مثل:

הַבַּיִת تصبح בַּבַּיִת فى البيت

הַחֶבְרָה الشركة تصبح בַּחֶבְרָה فى الشركة

הַמָּטוֹס الطائرة تصبح כַּמָּטוֹס كالطائرة
بحركة هاء التعريف

إذا دخلت على كلمة أولها منبور مثل :

לָלֶכֶת أن يذهب - לָשֶׁבֶת أن يجلس - לָגַעַת أن يلمس
بالقامص

تشكيل " מִן من "

قبل الاسم المعرفة
قبل الاسم النكرة

يجوز أن تبقى "מִן" كما هى مثل: מִן הַבַּיִת من البيت ، أو أن نحذف النون ونعوض عنها بإطالة حركة الميم مثل : מֵהַבַּיִת من البيت ، מִן הָעִיר = מֵעִיר من المدينة ، מִן הָאִישׁ = מֵהָאִישׁ من الرجل ، מִן הַשָּׁנָה = מֵהַשָּׁנָה من السنة .
تحذف النون وتدغم فى الحرف التالى فى الحرف مثل : מִפֹּה من هنا -

מִכְּפָר من قرية - מִזִּירָה من ساحة ، إذا كان الحرف الأول من الكلمة التالية حرفاً حلقياً تطال حركة الميم إلى الصيرية مثل מֵאִישׁ من رجل – מֵעִיר من مدينة

عـبـارات عـبـرية وترجمتها للعربية و الانجليزية

اليكم بعض المصطلحات العبرية وترجمتها بالعريبة

שָּׁלוֹם - شالوم - سلام - hi

בּוֹקֶר טוֹב - بوكير توف .... صباح الخير- Good morning

עֶרֶב טוֹב عيرف توف .... مساء الخير - Godd evening

לָיְלָה טוֹב ليلا توف ... ليلة سعيدة - Good night

תוֹדָּה רָבָּה تودا ربا ... شكرا جزيلا - Thank you very much

עַל לֹא דָּבָר عل لو دفار ....العفو - You are welcome

סְלִיחָה سليحا .......... معذرة - excuse me

אֵין דָּבָר إين دافار .... لا بأس - it is ok

לְהִתְרָאות ليهتراؤت ...... الى اللقاء - Good bye - bye bye

תוֹדָּה רָבָּה ..גַם לְךָ تودا ربا جم ليخا ....شكرا جزيلا ولك أيضا - thank you veru much, you too

מַה שְלומְךָ ?? ما شلومخا .. كيف حالك - how are you?

טוֹב מְאוד ..תוֹדָּה לָאֵל . توف ميئود تودا لئيل.... جيد جدا الحمد لله - very good, thanks god

מַה שְלומֵךְ?? ما شلوميخ .... كيف حالك ( لأنثى ) - How are you?

לֹא רָע ..תוֹדָּה רָבָּה. لو رع تودا ربا .. ليس سيئا شكرا جزيلا. not bad thanks

מַה שְלום אָבִיךָ ?? ما شلوم أفيخا .. كيف حال أبيك - How is your father?

הוּא בָּרִיא ..תוֹדָּה . هو بري تودا ..انه بخير شكرا - He is ok thanks

הוּא לֹא בְּסֶדֶר ..הוּא חולֶה . هو لو بسيدر هو حوليه ......انه ليس على ما يرام انه مريض - he is not ok, he is sick

מַה קָרָה ?? ما قارا ... ماذا حدث - what happend?

לֹא קָרָה דָּבָר. لو قارا دافار ... لم يحدث شيء . Nothing

בֵּן כָּמָה אַתָה?? بين كما اتا ... كم عمرك - how old are you?

בַּת כָּמָה אַתְ?? بت كما أت ... كم عمرك (لأنثى)? how old are you

מַה קורְאִים לְךָ ??ما قورئيم ليخا ..ما اسمك - what is your name?

אֵיפֹה אַתָה גָר ? أيفو أتا جار ..أين تسكن where do you live?

الدرس الاول في اللغة العبرية

الضمائر :

انا = أني =אני
نحن ==> أناحنو ==> אנחנו
אתה = أتى = أنتَ
אתם = أتِم = انتم أو أنتما
אתן = أتِن = انتن أو أنتما(للمؤنث)
הוא = هو = هو
היא = هي = هي
הם = هِم = هم أو هما
הן = هِن = هن (للمثنى والجمع)

قاعده مهمه :

بالنسبه ل ( ال التعريف )
باللغه العبريه هي عباره عن حرف ال (ה==> حرف ال هاء بالعربيه )
مثلا اريد ان اقول:
الشجره ==> هعيتس ==> העץ
البنت ==> هيلداه==>הילדה
الولد ==> هيلد ==> הילד

بعض الافعال المهمه :
اكل
==> أخال ==>אכל
شرب ==> شتاه ==>שתה
اريد
==> روتسيه ==>רוצה
ذهب ==> هلاخ ==> הלך
ركض
==> راتس ==> רץ
كتب ==> كتاف ==>כתב
تعلم
==> لماد ==> למד

الالوان بالعبريه :

==> أدوم
==> אדום
==> يروك==>ירוק
==>كحول==>
כחול

==> لفان
==> לבן
==> شحور==>
שחור
==>
تسهوف==> צהוב
==> كتوم==>
כתום
==> فرود
==> ורוד
==> حوم==> חום

بعض اساماء الاشاره :

هذا ==> زيه ==>זה
هذه ==> زوت ==>זות
هؤلاء ==> إلو \إله==>אלה

للملكيه:

1) عند اضافة الملكيه للفعل الماضي نضيف له (تي) بآخر الكلمه مثلا :
انا أكلت==> أني اخالتي
انا كتبت ==> أني كتافتي

2) عند اضافةالملكيه للفعل المضارع نضيق حرف ال (ل ) باول

افعل مثلا :
انا اريد الاكل ==> اني روتسي لاخول
انا ساكتب
==> اني روتسيه لختوف

3)اضافة الملكيه للاسم نضيف الكلمه (شلي )

مثلا :
هذا الكتاب لي ==> زه هسفير شيلي
( وضعنا هسفير
لان ال التعريف هي حرف الهاء و سيفر تعني كتاب )
هذا القلم لي
==> زه هعبرون شلي

بعض الكلمات :

قطه ==> حتول ==> חתול
كلب
==> كيلف ==>כלב
عبريه ==> عفريت ==>
עברית ( مش عفريت )
لغه ==>
سفاه ==> ספה
ورقه ==> داف ==>דף
تنوره
==> حتسائيت ==>חצאית
بنطلون ==>
مخنسايم==>מכנסים
بلوزه ==> حولتساه ==>חולצה

الدرس الثاني لدورة اللغه العبريه

קבוצת ==> كفوتسات والكلمه بالاساس كفوتساه ==> مجموعه ( الفاء تلفظ v )

קרובים==>كروفيم==>قرايب ( الفاء تلفظ v )

משפחה ==> مشبحاه ==> عائله ( الباء تلفظ p )

אשתך=اشتخ=زوجتك

בתו=بتو=بنته

בננו=بننو=ولدنا

ילדיך=يلديخا=اولادك

גבר=كفر=رجل

אשה=ايشا=امراه

נערה=نعرا=صبيه

נער=ناعر=شاب

סבתא=سفتا=جده

סבא=سابا=جد

דודה=دودا=عمه/خاله

דוד=دود=عم/خال

אמא=ايما=ام

אבא=آبا=اب

אח=اح=اخ

אחות=احوت=اخت

חברים=حفريم=اصدقاء

مثلا اريد القول هذا اخي
هذا ==> زيه ==>זה
אח=اح=اخ

هذا اخي ==> زه هاح شلي ==> זה האח שלי
وضعنا (هاح) عشان قلنا بعد كلمة (زه) بنحط ال التعريف الي هي بالعبريه حرف ال (ה) (هاء ).

شلي ==> شلي ==> ملكيتي الخاص שלי
له==>شلوه==>שלו
لها==>شلآ==>שלה
لهم==>شلهم==>שלהם
لهما==>شلهما ==>שלהם
لهن ==>شلهن==>שלהן

والان بعض الكلمات الاخرى

מילה==> ميلاه==>كلمة
משאיית==> مسايت==> شاحنة
רכב==>ريخف==>سيارة الفاء تقرأ v
קניוון==> كنييون ==> مجمع تجاري
חנות==> حنوت ==> حانوت
תייל==> تييل==> صاروخ
כדור==>كدور==> كرة
שחקאן==>سحكان==>لاعب / ممثل
אורז==> اووريز==> رز

بعض الافعال الاضافيه
اشترى ==>كناه ==> קנה
ضحك==>تسحاك==>צחק
سمع==>ازان==>אזן
بكى==>بخاه==>בכה
صور ==>تسليم==>צלם

هذا ابى .
زه آبا شيلى
זהאבא שלי

هذا زوجى وهؤلاء ابنائي .
زه اشتخ شيلى فاف إلو يلدى شيلى
זהאשתשליו ואלהילדישלי

هذا الرجل اخى
زى ه كفر اح شيلى
זההגבראחשלישלי

هؤلاء ابنائى
إلو بت شيلى
אלהבתשלי

هذه الشاحنه لى
زوت هاء مسايت شيلى
זותהמשאיית שלי

שֵׁם המִסְפָּר (شيم هميسبار) – اسم العدد

ينقسم اسم العدد فى اللغة العبرية إلى ثلاثة أقسام و هى :

1- عدد أساسى " מִסְפָּר יְסוֹדִי " (مسبار يسودي).

2 - عدد ترتيبى " מִסְפָּר סִדּוּרִי " ( مسبار سيدوري).

3 - عدد كسرى " מִסְפָּר שָׁבוּר " ( مسبار شافور).

1- العدد الأساسى :" מִסְפָּר יְסוֹדִי "(مسبار يسودي)

هذه الأعداد شديدة الشبه بالأعداد فى اللغة العربية وفيها العددان 1 ، 2 يوافقان المعدود من حيث التذكير والتأنيث . بينما الأعداد من(3 -10 ) ومن (13-19) تأتى مخالفة من حيث التذكير والتأنيث.

אֶחָד إحاد - واحد

אַחַת أحات - واحدة

שְׁנַיִם شنايم - اثنان

שְׁתַּיִם شتايم - إثنتان

שְׁלוֹשָׁה شلوشاه - ثلاثة

שָׁלוֹשׁ شالوش - ثلاث

אַרְבָּעָה أربعاه -أربعة

אַרְבַּע آرباع- أربع

חֲמִשָּׁה حميشاه- خمسة

חָמֵשׁ حاميش -خمس

שִׁשָּׁה شيشاه - ستة

שֵׁשׁ شيش - ست

שִׁבְעָה شفعاه - سبعة

שֶׁבַע شيفاع - سبع

שְׁמוֹנָה شموناه - ثمانية

שְׁמוֹנֶה شمونيه - ثمان

תִּשְׁעָה تشعاه - تسعة

תֵּשַׁע تشاع - تسع

עֲשָׂרָה عساراه - عشرة

עֶשֶׂר عيسير - عشر

أمثلـــــة :

· אִישׁ אֶחָד (إيش إحاد) رجـــل واحد

· אִשָּׁה אַחַת (إيشاه أحات) أمرأة واحدة

· חֲמִשָּׁה יְלָדִים (حميشاه يلاديم) خمسـة أولاد

· תִּשְׁעָה חֲלָקִים (تشعاه حلاكيم) تسعة أجزاء

الأعداد المركبة

تأتى الأعداد المركبة من11 - 19 متشابهة تماماً للأعداد العربية .

אַחַד עָשָׂר أحاد عسار - أحد عشر

אַחַת עֶשְׂרֵה أحات عيسري - إحدى عشرة

שְׁנֵים עָשָׂר شنايم عسار - اثنا عشر

שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה شتايم عيسري - اثنتا عشرة

שְׁלוֹשָׁה עָשָׂר شلوشاه عسار - ثلاثة عشر

שְׁלוֹשׁ עֶשְׂרֵה شالوش عيسري - ثلاث عشرة

אַרְבָּעָה עָשָׂר أربعاه عسار - أربعة عشر

אַרְבַּע עֶשְׂרֵה أرباع عيسري - أربع عشرة

חֲמִשָּׁה עָשָׂר حميشاه عسار - خمسة عشر

חֲמֵשׁ עֶשְׂרֵה حميش عيسري - خمس عشرة

שִׁשָּׁה עָשָׂר شيشاه عسار - ستة عشر

שֵׁשׁ עֶשְׂרֵה شيش عيسري - ست عشرة

שִׁבְעָה עָשָׂר شفعاه عسار - سبعة عشر

שְׁבַע עֶשְׂרֵה شفاع عيسري - سبع عشرة

שְׁמוֹנָה עָשָׂר شموناه عسار - ثمانية عشر

שְׁמוֹנֶה עֶשְׂרֵה شمونيه عيسري - ثماني عشرة

תִּשְׁעָה עָשָׂר تشعاه عسار - تسعة عشر

תְּשַׁע עֶשְׂרֵה تشاع عيسري - تسع عشرة

العدد الترتيبى - המִסְפָּר הסִדּוּרִי (هميسبار هسيدوري)

يدل العدد الترتيبى على ترتيب الأسماء المعدودة بالنسبة لما قبلها وما بعدها . والعدد الترتيبى مثل الصفة النسبية يأتى بعد الاسم ويتبعه فى التذكير والتأنيث ، والإفراد والجمع ، والتعريف والتنكير .

ويشتق العدد الترتيبى من العدد الأساسى على الوجه التالى :

مذكــــــر
المفرد רִאשׁוֹן(ريشون) المعنى أول الجمع רִאשׁוֹנִים (ريشونيم)

مؤنث
المفرد רִאשׁוֹנָה (ريشوناه المعنى أولى الجمع רִאשׁוֹנוֹת(ريشونوت)

שֵׁנִי(شيني) ثانى שְׁנִיִּים (شيناييم)
שֵׁנִית(شنيت) ثانية שְׁנִיּוֹת(شنيوت)

שְׁלִישִׁי(شليشي) ثالث שְׁלִישִׁיִּים (شليشييم)
שְׁלִישִׁית(شليشيت) ثالثة שְׁלִישִׁיּוֹת (شليشيوت)

רְבִיעִי (ربيعي)رابع רְבִיעִיִּים (ربيعييم)
רְבִיעִית (ربيعيت)رابعة רְבִיעִיּוֹת (ربيعيوت)

חֲמִישִׁי (حميشي)خامس חֲמִישִׁיִּים (حميشييم)

חֲמִישִׁית (حمشيت)خامسة חֲמִישִׁיּוֹת (حميشيوت)

שִׁשִּׁי(شيشي) سادس שִׁשִּׁיִּים (شيشييم)
שִׁשִּׁית (شيشيت)سادسة שִׁשִּׁיּוֹת (شيشوت)

שְׁבִיעִיشبيعي) سابع שְׁבִיעִיִּים (شبيعييم)
שְׁבִיעִית(شبيعيت) سابعة שְׁבִיעִיּוֹת (شبيعيوت)

שְׁמִינִי (شميني)ثامن שְׁמִינִיִּים (شمينييم)
שְׁמִינִית(شمينيت) ثامنة שְׁמִינִיּוֹת (شمينيوت)

תְּשִׁיעִי(تشيعي) تاسع תְּשִׁיעִיִּים (تشيعييم)
תְּשִׁיעִית (تشيعيت)تاسعة תְּשִׁיעִיּוֹת (تشيعيوت)

עֲשִׂירִי (عسيري)عاشر עֲשִׂירִיִּים (عسيرييم)
עֲשִׂירִית(عسيريت) عاشرة עֲשִׂירִיּוֹת (عسيريوت)

ملاحظات :

1- لا تأتى أعداد ترتيبة خاصة بعد العدد عشرة ، لكن يؤتى بالأعداد الأصلية معرفة بهاء التعريف مسبوقة بالاسم المعدود ، مثل :

הַשָּׁנָה הָאַרְבַּע עֶשְׂרֵה العام الرابع عشـر
هشناه هأرباع عيسري

הַיּוֹם הַשְּׁלוֹשִׁים اليـوم الثــلاثين
هيوم هشلوشيم

2- فى إحصاء أيام الشهر نستخدم العدد الأساسى بدلاً من العدد الترتيبى ، مثل:

הָאֶחָד בַּחֹדֶשׁ الأول من الشـهـــر
هئِحاد بحوديش

הַחֲמִישִׁי בַּחֹדֶשׁ الخامس مــن الشهـر
هحميشي بحوديش

وعندما نذكر اسم الشهر نضع العدد مع حرف النسب (לְ )(ل) ، مثل :

הַתְּשִׁיעִי לְמַרְס التاسع من شهر مارس
هتشيعي لميرس

הָעֲשִׂירִי לְמַאי العاشر من شهر مـايو
هعسيري لماي

3- يستعمل العدد الترتيبى لتسمية أيام الأسبوع ، ما عدا يوم السبت ، فنقول :

יוֹם רִאשׁוֹן
الأحـــد
يوم ريشون

יוֹם שֵׁנִי
الإثنيـن
يوم شيني

יוֹם שְׁלִישִׁי
الثلاثاء
يوم شليشي

יוֹם רְבִיעִי
الأربعاء
يوم ربيعي

יוֹם חֲמִישִׁי
الخميس
يوم حميشي

יוֹם שִׁשִּׁי
الجمعـة
يوم شيشي

יוֹם שַׁבָּת
السبــت
يوم شبان

الكسر - המִסְפָּר השָׁבוּר (هميسبار هشبور)

تصاغ الكسور فى العبرية من مؤنث العدد الترتيبى عدا النصف حيث له لفظ معين وهى חֵצִי (حيتسي) فى حالى الإطلاق חֲצִי (حاتسي) فى حالة الإضافة ، وتصاغ على النحو التالى :

חֵצִי(حاتسي) أو חֲצִי(حيتسي) أو מַחֲצִית (مَحَتْسيت)نصـف

שְׁלִישׁ ثُلــــث(شليش)

רֶבַע رُبــــع (ريباع)

חֲמִישִׁית خُمـس (حميشيت)

שִׁשִּׁית سُدس(ششيت)

שְׁבִיעִית سُبــع (شبعيت)

שְׁמִינִית ثُمـــن (شمينيت)

תְּשִׁיעִית تُسـع (تشيعيت)

المختصر
فكه
ترجمته

אא"ג
אַף-אֹזֶן-גָּרוֹן
(فى الطب ) أنف – أذن – حنجرة

א"ג
אִמּוּןגּוּפָנִי
رياضة بدنية

אגו"י
אֲגוּדַּתיִשְׂרָאֵל
(حزب) أجودات إسرائيل

אג"ם
אֲגַף הַמַּטֶּה
شعبة العمليات (فى الجيش)

אחב"ט
אַחְרָאִיבִּטָּחוֹן
مسئول عن الأمن

אחה"צ
אַחֲרֵיהַצָּהֳרַיִם
بعد الظهر

אח"י
אֳנִיַּתחֵיל הַיָם
زورق سلاح البحرية

אח"ם
אִישִׁיּוּתחֲשׁוּבָהמְאוֹד
شخصية هامة جداً

אי"ה
אִם יִרְצֶההַשֵּׁם
إن شاء الله

אכ"א
אֲגַף כּוֹחַ אָדָם
شعبة الأفراد (فى الجيش)

אל"מ
אַלּוּף מִשְׁנֶה
عقيد (فى الجيش)

אמ"ן
אֲגַף הַמּוֹדִיעִין
شعبة الاستخبارات (فى الجيش)

אנ"מ
אָדוֹן נִכְבָּדמְאוֹד
سيد محترم جداً (فى الخطابات)

ארה"ב
אַרְצוֹתהַבְּרִית
الولايات المتحدة الأمريكية

אש"ף
אִרְגּוּן(ל)שִׁחְרוּר פָלַשְׂתִּין
منظمة التحرير الفلسطينية

בג"ץ
בֵּיתהַמִּשְׁפָּט הַגָּבוֹהַּ לְצֶדֶק
محكمة العدل العليا

בד"א
בַּמֶּה דְּבָרִים אֲמוּרִים
ماذا يعنى ذلك

בה"ד
בְּסִיס הַדְרָכָה
قاعدة تدريب (فى الجيش)

בט"ש
בִּטָּחוֹן שׁוֹטֵף
أمن جارى

ביה"נ
בֵּית הַנִּבְחָרִים
مجلس النواب

ביה"ס
בֵּית הַסֵפֶר
مدرسة

בי"ח
בֵּית חוֹלִים
مستشفى

ביהמ"ש
בֵּית הַמִּשְׁפָּט
المحكمة

בינ"ל
בֵּין-לְאוּמִּי
دولى

בע"פ
בְּעַל-פֶּה
شفاهة – شفوياً

בקו"ם
בְּסִיס קְלִיטָה וּמִיּוּן
قاعدة الانتقاء والتوزيع (فى الجيش)

בק"ש
בַּקָּרַת אֵשׁ
مراقبة النيران

ברה"מ
בְּרִית הַמּוֹעָצוֹת
الاتحاد السوفيتى (سابقاً)

ב"ש
בְּאֵר שֶׁבַע
(مدينة) بئر سبع

בקת"ב
בַּקְבּוּקתַּבְעֵרָה
زجاجة حارقة

גד'
גְּדוּד
كتيبة (فى الجيش)

גדמ"ז
גָּדָהמִזְרָחִית
ضفة شرقية

גדמ"ע
גָּדָהמַעֲרָבִית
ضفة غربية

גדנ"ע
גְּדוּדֵי נוֹעַר
كتائب الشباب (جدناع)

גו"ז
גִּלּוּיוְזִהוּי
كشف وتمييز

גח"ש
גְּדוּדחֵילשִׁרְיוֹן
كتيبة سلاح المدرعات

גל"צ
גַּלֵּיצה"ל
إذاعة الجيش الإسرائيلى

דא"פ
דְּרוֹם אַפְרִיקָה
جنوب إفريقية

גנ"ט
גְּדוּדנֶגֶדטַנְקִים
كتيبة مضادة للدبابات

דו"ח
דִּין וְחֶשְׁבּוֹן
تقرير – تصفية حساب

דס"ל
דֶּלֶק סִילוֹנִי
وقود نفاث

דצ"ל
דֶּצִילִיטֶר
ديسيلتر

ד.צ
דּואַר צְבָאִי
بريد عسكرى

הג"א
הִתְגּוֹנְנוּת (הֲגָנָה) אֶזְרָחִית
دفاع مدنى

הג"ס
הֲגָנַתהַסְּבִיבָה
حماية البيئة

הנוה"צ
הַנּוֹעַר הַצִּיּוֹנִי
الشباب الصهيونى

המה"ל
הַמִּשְׁמָרהַלְאוּמִּי
الحرس الوطنى

הסוה"י
הַסּוֹכְנוּת הַיְּהוּדִית
الوكالة اليهودية

הנ"ל
הַנִּזְכָּר לְעֵיל (לְמַעְלָה)
السالف الذكر – المذكور بعاليه

הפצ"ר
הַפְּרַקְלִיט הַצְבָאִיהָרָאשִׁי
المدعى العسكرى العام

וע"פ
וַעַד פּוֹעֵל
لجنة تنفيذية

זחל"ם
זַחֲלִי לְמֶחֱצָה
(عربة) نصف مجنزر

ח"ג
חִנּוּךְ גּוּפָנִי
تربية بدنية

חא"ל
חֵיל הָאֲוִירלְיִשְׂרָאֵל
سلاح الطيران الإسرائيلى

חד"ב
חֲדַר בִּטָּחוֹן
غرفة أمنية

חה"נ
חֵיל הַהַנְדָּסָה
سلاح المهندسين

חט"ב
חֲטִיבַת בֵּינַיִם
مدرسة متوسطة – مدرسة إعدادية

ח"כ
חֲבֵר כְּנֶסֶת
عضو كنيست

חל"ך
חוֹמֶר לְחִימָה כִּימִי
مادة حرب كيمائية

חמ"ל
חֲדַר מִלְחָמָה
غرفة عمليات

חמ"ר
חוֹמֶר רָעִיל
مادة سامة

חפ"ק
חֲבוּרַת פִּקּוּד קִדְמִית
دفتر أوامر القيادة الأمامية

חק'
חַקְלַאי - חַקְלָאוּת
مزارع – زراعة

חרמ"נ
חֵיל רַגְלִים מְמוּנָע
سلاح المشاه المتحرك

חֶרְמֵ"ש
חֵיל רַגְלִים מְשׁוּרְיָן
سلاح المشاه المدرع

חשכ"ל
חַשָּׁב כְּלָלִי
المحاسب العام

חש"צ
חוֹק שִׁפּוּט צְבָאִי
قانون القضاء العسكرى

טמ"ס
טֶלֶוִיזְיָה בְּמַעְגָּל סָגוּר
دائرة تليفزيونية مغلقة

טר"ש
טוּרַאי רִאשׁוֹן
عريف (فى الجيش)

יה"ב
יְמֵי הַבֵּינַיִם
العصور الوسطى

יו"ר
יוֹשֵׁב רֹאשׁ
رئيس(قسم أو مصلحة)

יא"מ
יְחִידַת אִמּוּן מִבְצָעִית
وحدة تدريب على العمليات

יוע"מ
יוֹעֵץ מִשְׁפָּטִי
مستشار قانونى

יו"כ
יוֹם כִּפּוּר
عيد الغفران

יח"ל
יְחִידַת הַקִּשּׁוּר לִלְבָנוֹן
وحدة الاتصال مع لبنان

יח"צ
יַחֲסֵי צִבּוּר
علاقات عامة

יל"ל
יְחִידָה לְבִטָּחוֹן לְאוּמִּי
وحدة الأمن القومى

יע"מ
יְחִידַת עִבּוּד מֶרְכָּזִית
وحدة معالجة مركزية (حاسب)

כ"א
כּוֹחַ אָדָם
قوى عاملة

כב"א
כּוֹחוֹת בִּטָּחוֹןאַרְצִיִּים
قوات أمن محلية (قطرية)

כות"מ
כּוֹתֶלמַעֲרָבִי
حائط المبكى

כ"כ
כָּל כָּךְ
لدرجة أن – جداً

כ"ל
כּוֹכַב לֶכֶת
كوكب سيار

כנ"ר
כּוֹנֵס נְכָסִיםרִשְׁמִי
مصفى قضائى رسمى

כ"ס
כּוֹחַ סוּס
قوة حصان

כ"ס
כְּפַר סָבָא
(مدينة) كفار سابا

כ"פ
כּוֹשֶׁר פָּגוּם
عديم اللياقة

כת"ע
כְּתַב עֵת
دورية – مجلة

ל"א
לוֹחְמָה אֶלֶקְטְרוֹנִית
حرب إلكترونية

ל"ד
לָאו דַּוְקָא
ليس بالضرورة – ليس بالذات

לו"ז
לוּחַ זְמַנִּים
جدول زمنى

לו"ט
לוֹחְמָה בַּטֶּרוֹר
مكافحة الإرهاب

ל"י
לְשׁוֹן יָחִיד
صيغة المفرد

ל"מ
לְשׁוֹנוֹת מִזְרָחִיּוּת
لغات شرقية

ל"פ
לוֹחְמָה פְסִיכוֹלוֹגִית
حرب نفسية

לי"מ
לִירָה מִצְרִית
جنيه مصرى

למז"ט
לְמַזָּל טוֹב
لحسن الحظ

לפה"ס
לִפְנֵי הַסְּפִירָה
قبل الميلاد

לפנה"צ
לִפְנֵיהַצָּהֳרַיִם
قبل الظهر

מא"ז
מְפַקֵּד אֵזוֹר
قائد منطقة

מבמ"ע
מוּסְמָךְבְּמִנְהַל עֲסָקִים
حاصل على ماجستير فى إدارة الأعمال

מא"נ
מַאֲגַר נְתוּנִים
قاعدة بيانات (حاسب)

מג"ד
מְפַקֵּד גְּדוּד
قائد كتيبة

מגל"ץ
מַכְשִׁיר גִּלּוּי צוֹלְלוֹת
جهاز كشف الغواصات

מד"א
מָגֵן דָּוִד אָדוֹם
نجمة داود الحمراء (الإسعاف بإسرائيل)

מד"נ
מַדְרִיךְ נוֹעַר
مرشد الشباب

מד"ח
מַדְּעֵי הַחֶבְרָה
العلوم الاجتماعية

מד"ט
מַדְּעֵי הַטֶּבַע
العلوم الطبيعية

מד"ר
מַדְּעֵי הָרוּחַ
العلوم الإنسانية – الآداب

מה"ד
מַחְלֶקֶת הַדְרָכָה
قسم التدريب

מוה"ב
מוֹעֶצֶת הַבִּטָּחוֹן
مجلس الأمن

מו"ל
מוֹצִיא לָאוֹר
ناشر(للكتب)

מו"מ
מַשָּׂא וּמַתָּן
مفاوضات

מונ"ר
מוֹקֵשׁ נֶגֶד רֶכֶב
لغم مضاد للمركبات

מוצ"ש
מוֹצָאֵי שַׁבָּת
مساء السبت

מו"פ
מֶחְקָר וּפִתּוּחַ
بحث وتطوير

מזה"ת
הַמִּזְרָח הַתִּיכוֹן
الشرق الأوسط

מזכ"ל
מַזְכִּיר כְּלָלִי
سكرتير عام – أمين عام

מזל"ט
מָטוֹס זָעִיר לְלֹא טַיָּס
طائرة صغيرة بدون طيار

מח"ט
מְפַקֵּד חֲטִיבָה
قائد لواء

מחת"ר
מַחְלֶקֶת תַּרְבּוּת
قسم الثقافة

מטכ"ל
הַמַּטֶּה הַכְּלָלִי
الأركان العامة

מט"ל
מֶרְכַּז טֶלֶוִיזְיָה לִמּוּדִית
مركز التليفزيون التعليمى

מט"נ
מַשְׁחֶתֶת טַנְקִים
مدمرة دبابات

מט"ס
מְפַקֵּד טַיֶּסֶת
قائد سرب طائرات

מט"ק
מְפַקֵּד טַנְק
قائد دبابة

מנ"ח
מְנַהֵל חֶשְׁבּוֹנוֹת
مدير حسابات

מסו"ת
מִסְחָרוְתַעֲשִׂיָּה
صناعة وتجارة

משה"ב
מִשְׂרַד הַבִּטָּחוֹן
وزارة الدفاع (فى إسرائيل فقط)

משה"ח
מִשְׂרַד הַחוּץ
وزارة الخارجية

משהח"ק
מִשְׂרַד הַחַקְלָאוּת
وزارة الزراعة

משה"פ
מִשְׂרַד הַפְּנִים
وزارة الداخلية

לפע"ד
לְפִי עֲנִיּוּת דַּעְתִּי
فى حدود معلوماتى – فى رأيى المتواضع

ל"צ
לֹא צָרִיךְ
لايجب

מג"ב
מִשְׁמַר הַגְּבוּל
حرس الحدود

מגמ"ק
מְגַלֵּה מוֹקְשִׁים
كاشف ألغام

מ"כ
מְפַקֵּד כִּתָּה
قائد مجموعة

מלה"ע
מִלְחֶמֶת הָעוֹלָם
الحرب العالمية

מל"כ
מִלְחֶמֶת יוֹם כִּפּוּר
حرب أكتوبر 1973

מל"ל
מִכְלָלָה לְבִטָּחוֹןלְאוּמִּי
كلية الأمن القومى

מל"מ
מִפְעָל לְמַעֲרָכוֹתמְדוּיָּקוֹת
مصتع الأجهزة الدقيقة

מלש"ב
מָעֳמָד לְשֵׁרוּת בִּטָּחוֹן
مرشح للخدمة الأمنية

מ"מ
מְמַלֵּא מָקוֹם
قائم بأعمال

التعريف بالإسلام
(باللغة العبرية)

תמצית מאפיינים האסלאם
השבח לאל ריבון העולמות והתפילה והשלום לראש השליחים נביאינו מוחמד ולצאצאיו ולחבריו.
האסלאם הוא העדות שאין אל מלבד אללה ושמוחמד שליח אללה בלב בלשון ובאיברים , והוא כולל את האמונה בששת עיקרי האימונה וקיום חמשת עיקרי האיסלאם הלכה למעשה כי אות.
והאיסלאם הוא אחרון השליחויות האלוהית שאללה הטיל על אחרון נביאיו ושליחיו "מוחמד בן עבד אללה" עליו השלום, והוא דת האמת שהאל לא יקבל זולתו משום יצור .
והאל קבעו נגיש ופשוט ללא כל סיבוך או קושי ולא חייב את מאמיניו יותר מיכולתם , שאינם סובלים.
זהו דת שבמהותה המונתיאזים ודוגל באמת, בצדק,וברחמים,והוא הדת האדירה המכוונת את האנשים לכל דבר מועיל רוחנית וחומרית בעולם הזה ובעולם הבא, והוא הדת שבא האל תיקן בין הלבבות התועים והתאוות השוטות והצילים מחשכות הסטייה והתווה להם את דרך הצדק והאמת.
והוא דת הישירה והאמינה בכל הצקויות ,סיפוריה הם אמת ,אמונותיה נכונות ,מעשיה ישרים,ומוסריה נשגב ונימוסיה נעלים.
מטרות שליחות האיסלאם היא לממש את הסיעיפים שלהלן:
1- שהאנשים יכירו את אללה בוראם, דרך שימותיו וכינויו ומאפייניו הייחודיים ומעשיו המחוכמים שאין לו שותפים בעשייתם והיותו ראוי למעמד זה לבדו בלא כל שותף.
2- הדרישה מהאנשים לעבוד את אללה לבדו ללא כל שותף, ע"י קיום מצוותיו בספרו "הקוראן" ובהכוונות שליחו " סונה וחדית'" לתיקונים ולאושרם בשני העולמות (בעולם הזה בועולם הבא).
3- להביא לידיעתם את מצבם ואת עתידם לאחר מותם בקבר ובתחיית המיתים ביום הדין ובגורל כל יצור- לגו עדן או לגיהנום בהתאם למעשיהים לטוב ולרע.
אפשר לסכם את עיקר יסודות האסלאם בסעיפים שלהלו:
ראשית עיקרי האימונה "ארקאן אלאימאן":
1- העיקר הראשון – האמונה באללה ,זה כולל את הדברים הבאים
א- האימונה בריבונות אללה יתעלה: כלומר הריבון הבורא הבעלים של העולם המכוון והמנהל לכל ענייני בריאיו ודיינם.
ב- האימונה באולהיות אללה יתעלה כלומר : הוא אל האמת ושאר האלילים זולתי הם שקריים ופסולים.
ג- האימונה בשמיותיו כינוייו ומאפייניו תכלומר: יש לו שמות תואר מיוחדים ומאפיינים מושלמים ונשגבים,לאור האמור בספרו (הקוראן) והכוונות שליחו (סונה,חדית') עלין השלום.
2- העיקר השיני הוא האימונה במלאכים:
המלאכים הם עבדים מכובדים , האל בראם הם עבדיהו וצייתו לו , והוא חייבם למלא משימות מוגדרות , מהם:"גיבריל" האחראי להעברת ההשראה האלוהית מאללה לנביאיו ולשליחותיו ,ומהמלאכים גם " מיקאאיל" האחראי לגשם ולצמחים ,ומהם גם "אסראפיל" האחראי לתריעת השופר ביום הדין , ומהם גם "מלאך המוות" האחראי לנטילת הנישימות ברגע המוות.
3- העיקר השלישי , האימונה בספרי הקודש-
אללה יתגדל ויתקדש הוריד לשולחיו ספרי קודש להדרכת האנשים לטובתם ולתיקונםתמספרים אלה ידוע לנו:
א- התורה שאללה הוריד למושה עליו השלום והוא המפואר בספרי בני ישראל
ב- הברית החדשה "האינגיל" שאללה הוריד לישו (עיסא) עליו השלום.
ג- תהלים (זבור) שאללה העניק לדוד עליו השלום .
ד- מגילות איבראהים עליו השלים שקיבל מאללה.
ה- "אלקוראן" המפואר וגולת הכותרת שאללה הוריד לנביאו מוחמד עליו השלום, אחרון הנביאים שביטל בו את שאר ספרי הקודש הקודמים וערב לשמירתו מזיוף משום שהוא ישאר ראייה חותרת נגד כל היצורים עד יום הדין.
4- העיקר הרביעי – האימונה בשליחים:
אללה שלח שליחים לברואיו, מנוח עליו השלום וכלה במוחמד עליו השלום,וכל השליחים ובכלל ישוע בן מרים ועוזייר עליהם השלום, הם אנשים ברואים ללא שום סממן של ריבונית או אלוהית , שכן הם עבדי האל שזכרו בכבוד השליחות , והוא חתם את השליחויות בשליחות מוחמד עליו השלום שנשלח לכל האנשים ואין נביא אחריו.
5- העיקר החמישי – האימונה באחרית הימים
והוא יום הדין שבו האל אוסף את כל הברואים , עם תחיית המתים מקבורותיהם לחיות חיי נצח בגן העדן או בגיהינום בהתאם למעשיהים, והאימונה באחרית הימים היא האימונה בכל מה שיהיה לאחר המוות מהייסורים וההנאה בקבר (בהתאם למעשי האדם באחייו),דרך תחיית המיתים וכלה ביום הדין לגן עדו או לגיהינום.
6- העיקר השישי – הימונה בגורל.
הגורל הוא האימונה שהאל קבע את בריאת היצורים מראש בתיחכומו ובחוכמתו וכל היצורים ידועים לו ובריאתם כתובה אצלו בלוח השמור , והם נבראו בהתאם לרצון אללה בידיעתו והכוונתו ובבריאתו להם.
 שנית יסודות האסלאם (ארקאן אלאסלאם).
האסלאם מבוסס על חמישה יסודות ואין והמוסלם נחשב מוסלם באמת אם לא יאמין ביסודות אלה ויקיים הלכה למעשה והם:
1- היסוד הראשון העידות (שהאדאתאן) אל מלבד אללה ושמוחמד הוא שליח אללה עדות זו היא המפתח לאסלאם והבסיס שעליו ייבנה.
משמעות העדות ש "מוחמד הוא שליח אללה " היא להאמין לדבריו שמסר ולציית לצויוויו ולסלוד לאיסוריו, ושהאל ייעבד רק במה שהתווה.
2- היסוד השיני – "התפילה"
היא כוללת חמש תפילות חובה יומיות, שהאל התווה למען תהיה מילוי חובה, מצד הבריאים כלפי יוצרם ושבח ותודה לו על חסדיו ,וקשר בין המוסלמים לבין ריבונו, מונולוג של היצור הקורא לאולהיו ומבקש ממנו , ודרך לסלידה מאיסורים ומעבירות.
ועל התפילה הישרה לתקן את דרך האדם, ואמונותיו ומחייבת שכר מאללה בשני העולמות ,ובכל זאת הוא זוכה בשלווה נפשית וגופנית וזה מביא לו אושר בשני העולמות.
3- היסוד השלישי – הצדקת החובה (זקאה)
היא צדקה החלה על כל המחוייבים בה אחת לשנה ,לטובת הראויים לקבלתה העניים ועוד (מצארף אלזקאה ).
ואין היא חובה על העני שרכושו והכנסתיו פחותים מסף חובת מתן הצדקה (ניסאב אלזקאה).
והיא חלה על העשירים להשלמת דתם ואמונתם להגזלת כספיהים ומוסרם, להרחקת מזיקים מהם ומכספיהים, ולטיהורם מעוונת ולניחום הנזקקים והעניים והטיפול בעניינים בכלל , ועם זאת היא אחוז מועט ביותר יחסית לכספים הרבים שהאל העניק להם.
4- היסוד הרביעי – הצום (סיאם)
הוא צום חודש רמדאן המבורך ,החודש התשיעי מחודשי שנת הירח שבו משתתפים כל המוסלמים בניטשת תאוותיהם המקוריות כגון אוכל,שתייה,ויחסי אישות, במשך היום מהפצעת השחר לשקיעת השמש , והאל מפצה את הצמחים בחסדים רבים בהשלמת דתם ואמונתם ומכפר על עוונותיהם ומעלה את דרגות אמונתם ושכרם בשני העולמות.
5- היסוד החמישי – העלייה לרגל (חג'):
הוא ההליכה למסגד האל (הכולל את אלקעבה) במכה לקיום עבודה דתית מיחדת בזמן ובמקום מוגדרים בהלכה המוסלמית ,פעם בחיים.
בעלייה לרגל נאספים המוסלמים מכל קצות תבל אל האדמה הקדושה ביותר ,כדי לעבוד ריבון אחד (אללה) לובשים תלבושת אחידה , ללא הבדל בין נשיא ואזרח , עשיר ועני לבו ושחור. כולם מקיימים את נהלי העלייה לרגל במשותף ( בזמן ובמקום), ובעיקר מעמד ערפה הקפת אלקעבה הקדושה, כיוון תפילת המוסלמים ( קיבלה) וההליכה בין ספה למרוה ,ביסוד זה טמונות תועלות דתיות וחומיות רבות עץ איך ספיר.
 שלישת " איחסאן" – שיא האימונה.
הוא עבודת אללה באימונה ובאסלאם כאילו אתה רואה אותו, וטם טינך רואה אותו הוא רואה אותך , כלומר להרגיש זאת ולנהוג בהתאם להכנות שליח אללה , מוחמד עליו השלום ואי הפרתם כל המצויין לעיל מהווה את הקרוי דת האסלאם.
ידוע כי האסלאם סידר את חייי האנשים יחידים וקבוצות , והבטיח להם אושר בעולם הזה ובאחרית הימים הוא התיר להם נישואים ושידל להינשא , אסר זנות ומשכב זכרים ושאר עוונית , חייב שמירה על קשרי קרבה תבע רחמים על העניים והמסכנים והדאגה לצרכיהם , דרש מוסר טוב וינמוסים ושידל לרכוש אותם, אסר מנהיגים נאחלים והתריע נגדם , התיר רווחים בדרך כשרה במסחר ואסר ריבית ומסחר אסור המלווה במרמה והלולכי שולל, האסלאם התחשב בהבדלים האינבינדיאליים בין האנשים מבחינת מידת דבוקתם בדרך היישר והשמירה על זכויות הזול , לכן נקבעו עונשים מרתיעים לסטיות מצרך האל.
כגון: הכפירה , הזנות, שתיית משקאות משכירים ועוד, כן האסלאם קבע עונשים מרתיעים לפגיעות בזכויות האנשים , חייהם כבודם ורכושם : כגון הרצח הגניבה הוצאה הדיבה ההראהת הגזל והשוד, כך שחומרת העונשים הולמת את חומרת הפשעים עצמם.
האסלאם גם קבע וסידר את יחסי הגומלין בין שליטים ונשלטים והטיל על הנשלטים לציית לשליטים כל עוד לא נדרשו להפר מצוות דת ואסר עליהם למרוד בשליטים למניעת נזקים כללים ופרטחחם.
ניתון לחתום ולומר : האסלאם הכיל בניית יחסים ומעשים נכונים בין העבד לבין ריבונו ( אללה) ובין האדם וחברתו בכל תחומי חייו לכל דבר טוב במוסר בנימוסים וביחסים חברתיים וכלכליים יש שורש ומקור באסלאם שהדריך אליו ושידל לרכוש אותו, וכל דבר פסול ומזיק בכל תחומי החיים במוסר ויחסים החברתיים והכלכלה נמצא שהאסלאם אוסר אותו , ומתריע נגדו וכל אלה מוכיחים את שלמות דת האסלאם וטובו בכל צדדיו
והשבח לאללה ריבון העלומות